ΠΑΙΔΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί μια σύγχρονη μάστιγα με συνεχώς αυξανόμενες τάσεις. Στα παιδιά και τους εφήβους δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία για τον ορισμό της παχυσαρκίας. Οι περισσότερες χώρες, μεταξύ και των οποίων η Ελλάδα, βασίζονται στη χρήση πινάκων, όπου καταγράφεται η σχέση του βάρους με το δείκτη μάζας-σώματος ως προς την ηλικία. Οι καμπύλες αυτές με τις εκατοστιαίες θέσεις καταγράφονται σε όλα τα βιβλιάρια υγείας των παιδιών. Στην Ελλάδα σήμερα το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών φθάνει το 10% ενώ ένα άλλο 18% θεωρούνται υπέρβαρα.
Η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων κυρίως λίπους, η ελαττωμένη σωματική δραστηριότητα, ψυχοκοινωνικοί λόγοι και σπανιότερα ορμονικοί παράγοντες, μπορούν να προκαλέσουν παχυσαρκία.
Η σωστή αντιμετώπιση βασίζεται στην υιοθέτηση σωστού τρόπου διατροφής με έμφαση στην αλλαγή των συνηθειών (τροποποίηση συμπεριφοράς), στην αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και την ψυχολογική υποστήριξη.
Η σωστή διατροφή δε νοείται με αυστηρές και στερητικές δίαιτες που θα εμποδίσουν την ανάπτυξη του παιδιού, αλλά με την αποφυγή λιπαρών τροφών και προϊόντων που περιέχουν ζάχαρη όπως πατατάκια, χάρμπουργκερ και γλυκά και την αντικατάστασή τους από άλλα, όπως η καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, γαλακτοκομικών και ανάλατων ξηρών καρπών.
Η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας συνίσταται σε 1 ώρα καθημερινώς έντονο παιχνίδι ή άλλη σωματική άσκηση (περπάτημα, σπορ, αποφυγή τηλεόρασης), η οποία βοηθάει και στην ψυχολογία του παιδιού προσδίδοντας του αυτοπεποίθηση και κοινωνικότητα. Μελέτες έχουν δείξει πως προγράμματα διατροφής που συνδυάστηκαν με αύξηση της σωματικής δραστηριότητας είχαν καλύτερα και μακροβιότερα αποτελέσματα στην επίτευξη και διατήρηση του ιδανικού βάρους.
Η ψυχολογική υποστήριξη από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον κρίνεται απαραίτητη για την επίτευξη και διατήρηση του επιθυμητού βάρους και για να μπορέσει το παιδί να μάθει και να υιοθετήσει νέες συνήθειες ως προς τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα σε μόνιμη βάση. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή ρύθμιση του βάρους του παιδιού είναι να ακολουθήσει όλη η οικογένεια ένα σωστότερο τρόπο διατροφής, δρώντας με διπλωματία και προτρέποντας το παιδί για φυσική άσκηση. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά στην προσπάθεια τους αλλά όχι μέσω του φαγητού. Να μη χρησιμοποιούν το φαγητό ως αντάλλαγμα, μέσο επιβράβευσης ή παρηγοριάς γιατί το παιδί μαθαίνει ότι όλα επιτυγχάνονται μέσω του φαγητού.
Τέλος, η συνεισφορά των κατευθύνσεων ενός έμπειρου επιστήμονα διαιτολόγου, μπορεί να αποβεί ουσιαστική για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας και γενικά τη διευθέτηση του προβλήματος.